رب گوجه فرنگی

رب گوجه فرنگی: «گوجه‌فرنگی» در زبان‌های مختلف اسامی مختلفی دارد مثلاً در آذربایجان خودمان به آن بادمجان قرمز می‌گویند و افغانی‌ها به آن بادمجان رومی می‌گویند و نام لاتین آن (Solanum Lycopersicum) است. خاستگاه گوجه‌فرنگی از منطقه آمریکای جنوبی و مرکزی است و ابتدا در دوره استعمار قدیم توسط اسپانیایی‌ها به همه دنیا انتقال یافت. گوجه‌فرنگی در قرن شانزدهم به انگلستان منتقل شد و برای اولین بار توسط یک پزشک انگلیسی به نام جان جرارد کشت داده شد و درواقع او اولین کسی بود که به این حقیقت دست‌یافت که گوجه‌فرنگی حاوی ماده سمی است که بعدها مشخص شد که این ماده نوعی سم به نام گلیکوآلکالوئید است و به همین علت او در کتابی که منتشر کرد گوجه‌فرنگی را یک گیاه سمی اعلام نمود و درنتیجه انتشار این مطلب تا مدت‌ها در انگلستان و آمریکای شمالی خوردن آن به علت ناسالم بودن مرسوم نبود. گوجه‌فرنگی از طریق اروپائیان به ترکیه و ارمنستان و همچنین از طریق مسافران اروپا که اغلب شاهزاده‌های قاجار بودند وارد ایران شد. در دوره قاجار، خانواده معیری برای اولین بار گوجه فرنگی را در مزرعه‌ای حدود فرودگاه مهرآباد فعلی تهران کشت کردند.

گوجه فرنگی حاوی ماده‌ای به نام توماتین که نوعی گلیوآلکالوئید سمی است. آلکالوئیدها ترکیبات پیچیده نیتروژن دار هستند که معمولاً اثرات قوی فیزیولوژیک به‌صورت اثرات بازی، روی بدن انسان و حیوانات دارد و شاید یکی از رازهای اینکه این گیاه غذای معمولی حیوانات را تشکیل نمی‌دهد وجود همین سم آلکالوئید در آن است که به‌طور طبیعی به سمت آن کشیده نمی‌شوند. گوجه‌فرنگی علاوه بر آلکالوئید دارای اسیدسیتریک نیز می‌باشد که آن‌هم می‌تواند روی متابولیسم سلولی اثر منفی داشته باشد که طبیعتاً می‌تواند عملکرد سلولی را در سوخت‌وساز و تولید انرژی، دچار مشکل نماید که این موضوع می‌تواند موجب کاهش تولید انرژی در سلول‌ها شده و در تمام سلول‌های بدن کاهش برآیند فعالیت ایجاد نماید. آلکالوئید موجود در گوجه‌فرنگی از نوع سمی می‌باشد و ساختمان آنها شبیه نیکوتین سیگار می‌باشد. اغلب آلکالوئیدها ترکیبات متبلوری هستند و می‌توانند در گیاه به‌صورت آزاد یافت شوند، این ترکیبات معمولاً دارای اثرات فیزیولوژیک برجسته‌ای روی سلول‌های بدن انسان و انواع حیوانات می‌باشند. برگ‌ها، ساقه و میوۀ سبز (کال) گوجه‌فرنگی دارای میزان بیشتر سم گلیکوآلکالوئید یا توماتین است. مصرف گوجه فرنگی خام می‌تواند منجر به بروز حساسیت شود و حتی ممکن است موجب بروز آنافیلاکسی شدید گردد، بخصوص شاهد این موضوع در بچه‌ها و افراد مستعد به حساسیت می‌باشیم.

ازلحاظ علمی، گوجه‌فرنگی به علت اینکه میزان قند و شیرینی بسیار کمی دارد جزو سبزیجات محسوب می‌شود و نه میوه و به‌غلط این گیاه را برخی افراد جزو میوه‌ها آورده‌اند که باید اصلاح شود.

ازلحاظ طب سنتی، گوجه‌فرنگی دارای طبع سرد و تر است و موجب افزایش بلغم در فرد یا اصطلاحاً غلبه بلغم می‌گردد و همچنین به علت دارا بودن خاصیت سودازایی موجب بروز خارش و حساسیت‌ها و رکود اخلاط بدن و درنتیجه در مرحله پس از بلغم باعث رسوب سودا در بدن و کم شدن فعالیت اعضای بدن می‌گردد.

شاید علت تبلیغات بسیار سنگین غرب بر روی مصرف گوجه‌فرنگی و تعریف و تمجیدهای اغراق‌آمیز از این گیاه بااینکه خود مقالات غربی هم به وجود گلیکوآلکالوئید سمی در این گیاه اذعان دارند به علت مقاصد سودجویانه باشد که می‌تواند موجب پر شدن جیب شرکت‌های غول‌آسای دارویی جهان شود، که با ایجاد مسمومیت‌های خفیف مزمن در مردم جهان و کاهش قدرت سیستم ایمنی بدن آنان، موجی از بیماری‌های خود ایمنی مانند لوپوس، آتریت روماتوئید و ام‌اس و حتی سرطان را ایجاد نماید؛ چیزی که امروزه در برخی کشورها متأسفانه سونامی بیماری لقب گرفته است. همچنین رب گوجه‌فرنگی با توجه به اینکه تغلیظ شده چندین کیلوگرم گوجه‌فرنگی می‌باشد، می‌تواند تجمع سم گلیکوآلکالوئید یا توماتین را به چندین برابر افزایش دهد لذا توصیه ما مصرف زعفران، فلفل سیاه، گل‌رنگ و دیگر ادویه به‌عنوان طعم‌دهنده و رنگ‌زا در غذاها می‌باشد، ضمن اینکه ادویه سرشار از خواص مختلف هستند. بنابراین سایر محصولات گوجه‌فرنگی مانند آب گوجه‌فرنگی، ترشی گوجه‌فرنگی، سس گوجه‌فرنگی، رب گوجه فرنگی و... نیز به علت دارا بودن گلیکوآلکالوئید توصیه نمی‌شوند. در کنار کباب‌ها نیز به‌جای گوجه‌فرنگی کبابی می‌توانید از پیاز کبابی که سیخ شده و روی زغال کباب شده و یا از ریحان و سماق استفاده نمایید...

بر اساس مطالب فوق، ما مصرف گوجه‌فرنگی و رب گوجه‌فرنگی را توصیه نمی‌کنیم اما مصرف رب‌های کارخانه‌ای را (به جهت نحوه فرآوری و پخت و نیز مواد افزودنی که به آن‌ها اضافه می‌گردد) برای سلامتی بسیار مضرتر می‌دانیم؛ لذا به افرادی که نمی‌توانند رب گوجه‌فرنگی را از رژیم غذایی خود حذف نمایند، توصیه می‌شود [حداقل] از رب گوجه‌فرنگی خانگی استفاده نمایند. رب گوجه‌فرنگی «خانگی»، در ظروف مسی تولید می‌شود و میزان غلظت آن مناسب است. همچنین در فرآیند پخت رب گوجه‌فرنگی خانگی به‌جز مقداری نمک طعام کامل، هیچ ماده دیگری افزوده نمی‌شود...

با استفاده از گزینه «خصوصیات» (در بالای همین مطلب) می‌توانید اطلاعات بیشتری را در مورد رب گوجه فرنگی مشاهده نمایید.

 رب گوجه فرنگی خانگی،رب گوجه فرنگی خانگی کرج،کارخانه رب گوجه فرنگی خانگی،قیمت رب گوجه فرنگی خانگی،فروش رب گوجه فرنگی خانگی در تهران،تولید رب گوجه فرنگی خانگی،خواص رب گوجه فرنگی خانگی،نگهداری رب گوجه فرنگی خانگی،پخت رب گوجه فرنگی خانگی،کنسرو رب گوجه فرنگی،ارگانیک، خانگی،رب گوجه فرنگی،رب گوجه فرنگی خانگی،رب گوجه فرنگی به انگلیسی،رب گوجه فرنگی به ترکی،رب گوجه فرنگی ارزان قیمت،رب گوجه فرنگی قیمت،رب گوجه فرنگی برای کودک،سالم،طبیعی،ارگانیک،خالص،اصل،رب گوجه،اینترنتی،طب سنتی