روغن حیوانی زرد

روغن حیوانی زرد «خانگی»، از کره محلی دوغی مرغوب (کره گاوی) تهیه می‌شود. این روغن را که با نام‌های «روغن حیوانی»، «روغن حیوانی زرد»، «روغن زرد»، «روغن کرمانشاهی»، «ساریاغ» (ساری‌یاغ)، «روغن ماسکه» (مسکه)، «روغن خوب» و... نیز می‌شناسند (در هر منطقه نام خاصی بر روی آن گذاشته‌اند)، بالاترین ارزش غذایی را در میان همه روغن ها دارد و سنگین‌تر از دیگر روغن‌ها است.

برای درست کردن روغن زرد حیوانی، ابتدا شیر را جوشانده و با استفاده از مایه ماست، آنرا تبدیل به ماست می‌کنند. ماست  را همراه با مقداری آب در دستگاهی که شبیه به ماشین لباسشویی سطلی است ریخته و به هم می‌زنند. کم‌کم چربی ماست روی آن و بصورت تکه‌های مشخص جمع می‌شود که آن‌را استخراج می‌کنند (در گذشته، این کار با استفاده از وسیله‌ای به نام  «مَشک» انجام می‌شده است که آنرا از پوست گوسفند تهیه می‌کردند). به چربی به دست آمده «کره» و به ماده‌ای که در دستگاه باقی می‌ماند «دوغ» گفته می‌شود. پس از آن، با استفاده از حرارت ملایم، کره را آب می‌کنند تا روغن حیوانی زرد بدست آید. اگر شیری که برای تهیه ماست استفاده شده است از گاو باشد، به کره و روغن حاصله، کره و روغن گاوی و اگر از شیر گوسفند باشد، به کره و روغن حاصله، کره و روغن گوسفندی می‌گویند. البته امروزه، اغلب کره‌هایی که در بازار بفروش می‌رسند، کره خامه هستند که از خامه سفت شده و کوبیده شده تهیه می‌شوند که به لحاظ خاصیت، طعم و بو نمی‌توانند جای کره دوغی را بگیرند اما به دلیل قیمت پایین‌تر، جای خود را در بازار باز کرده‌اند.

برخی افراد تصور می‌کنند که کره گاوی و نیز روغنی که از کره گاوی بدست می‌آید دارای مزاج سرد و کره گوسفندی و روغنی که از کره گوسفندی بدست می‌آید دارای مزاج گرم است که باید گفت این تصور درستی نیست. کره گاوی و کره گوسفندی و نیز روغنی که از کره گاوی یا گوسفندی بدست می‌آید، دارای مزاج گرم هستند و باید گفت روغنی که از شیر گاو تهیه می‌شود، از بقیه روغن‌ها (همچون روغن گاومیش، گوسفند و بز) بهتر و لطیف‌تر بوده و روغنی که از شیر گاومیش (خصوصا جنگلی آن) بدست می‌آید، غلیظ‌تر و چرب‌تر است.

توجه داشته باشید که روغن حیوانی زرد را می‌توانید در خارج از یخچال نگهداری نمایید، به شرط آنکه پس از هر بار مصرف، در قوطی را محکم ببندید تا روغن هوا نکشد. نگهداری روغن دور از نور و در جای خشک و خنک به ماندگاری بیشتر آن کمک می‌کند. البته اگر روغن زرد حیوانی شما در اثر ماندن زیاد، دچار تغییر در طعم و بو شد، به هیچ وجه آنرا دور نریزید! زیرا می‌توانید از آن برای مصارف خارجی و درمانی استفاده نمایید. بر این اساس، چنانچه روغن حیوانی زرد کهنه را مرتب شب‌ها به صورت بمالید و تا صبح بماند، لک صورت را پاک کرده و رنگ صورت را زیبا و صاف می‌کند.

متاسفانه سالیانی است که تبلیغات گسترده و شدیدی بر علیه مصرف روغن‌های حیوانی در کشور به راه افتاده است که به هیچ وجه صحت ندارد و روغن حیوانی که روزی پای ثابت سفره ایرانی‌ها بوده است، امروزه در سبد غذایی بسیاری از خانواده‌ها اصلا جایگاهی ندارد. در تحقیقاتی که توسط دو دانشمند بنام‌هاى پرفسور لمبكه و دكتر فرام آلمانى انجام شد مشخص گردید که چون روغن‌هاى حيوانى از اجزاء حلقوى تركيب يافته‌اند به سهولت در روده‌ها جذب و حل مى‌شوند و بالعکس روغن نباتى فاقد چنين خاصيتى است و به علت اينكه داراى مقدار زيادى اسيد لينول مى‌باشد براى سلامتى مضر مى‌باشد. بر اساس این تحقیق؛ تصور اينكه روغن‌هاى حيوانى موجب افزايش كلسترول در خون مى‌شود از نظر علمى کاملا بى اساس است.

با استفاده از گزینه «خصوصیات» (در بالای همین مطلب) می‌توانید اطلاعات بیشتری را در مورد روغن حیوانی زرد مشاهده نمایید.

 روغن حیوانی زرد، روغن زرد، روغن زرد گاوی، نیک منش، روغن حیوانی چیست، روغن حیوانی برای پوست، روغن حیوانی کرمانشاهی، روغن کرمانشاهی، روغن حیوانی در بارداری، برای کودکان، برای موی سر، روغن کرمانشاهی اصل، قیمت، ساری یاغ چیست، خواص ساریاغ، روغن ماسکه، خانگی