روغن زیتون

«روغن زيتون فرابکر»، را از ميوه زيتون و با استفاده از فشار (پرس سرد) استخراج مى‏‌كنند. روغنی که در فشار اول گرفته می‌شود؛ بسیار مغذی بوده و مايعى است به رنگ زرد مايل به سبز يا زيتونى و زلال و شفاف و كمى چسبنده.

روغن فشار دوم نيز قابل‌مصرف است ولى ارزش آن به‌مراتب كمتر از روغن فشار اول است. روغن فشار دوم را قبل از عرضه شدن به بازار تجارت تحت اثر اسیدسیتریک يا اسيد تارتاریک قرار مى‌دهند. اين عمل بدان خاطر است كه رنگ روغن فشار دوم كهربایى شود. از باقی‌مانده فشار دوم تحت اثر فشار زياد، روغن فشار سوم تهيه مى‌شود كه طعم نامطبوع دارد و به مصارف صنعتى و تهيه صابون مى‌رسد. از پس آب فشار سوم نيز روغنى استخراج مى‌شود كه منحصراً به مصارف صنعتى مى‌رسد. از نیم کوب هسته زيتون تحت‌فشار، روغنى به دست مى‌‏آيد كه اگر انجام آن بدون مداخله گرما صورت گيرد رنگ زرد روشن دارد ولى اگر با مداخله گرما انجام شود رنگ متمايل به سبز پيدا مى‌كند. اين روغن را روغن هسته زيتون مى‌نامند.

روش‌های استخراج روغن زیتون:

۱. روش سنتی: استخراج روغن زیتون با این روش بسیار سخت است و امروزه فقط توسط بعضی از خانواده‌های روستایی استفاده می‌شود. روغن زیتونی که از این روش به‌دست می‌آید بسیار اندک بوده و در بهترین حالت، فقط پاسخگوی نیاز و مصرف سالانه آن خانواده است؛ بنابراین، قابلیت ارائه به بازار را ندارد. روغنی که به روش سنتی استخراج می‌شود بالاترین کیفیت را در بین روش‌های دیگر دارد.

۲. روش پرس گرم: کیفیت روغن زیتونی که با این روش استخراج می‌شود پایین‌تر از روغن حاصل از دو روش دیگر اما میزان روغن حاصله بیشتر از دو روش دیگر است. بنابراین، روغن زیتونی که با روش پرس گرم استخراج می‌شود ارزان‌تر است.

۳. روش پرس سرد: کیفیت روغن زیتونی که با این روش استخراج می‌شود بالاتر از روغن حاصل از روش پرس گرم است. میزان روغن حاصل از روش پرس سرد، کمتر از روش پرس گرم است؛ بنابراین، قیمت روغن زیتون حاصل از پرس سرد، بیشتر از روغن زیتون حاصل از پرس گرم است.

انواع روغن زیتون:

روغن زیتونی را که اصلاً تصفیه نشده باشد و خالص باشد را اصطلاحاً روغن‌زیتون فرابکر، روغن زیتونی که یک‌بار تصفیه شود را روغن زیتون بکر (گاهی به روغن زیتونی که با استفاده از دستگاه پرس گرم استخراج می‌شود نیز روغن زیتون بکر گفته می‌شود) و روغن‌زیتونی که طعم و بوی آن گرفته شود را روغن زیتون تصفیه‌شده می‌گویند.

روش تشخیص روغن‌زیتون اصل و مرغوب:

روغن زيتون مرغوب در دمای حدود ۱۰ درجه شروع به كدر شدن مى‌كند و در صفر درجه تدریجاً حالت انجماد پيدا مى‌نمايد و دان دان مى‌گردد و در منهاى ۲۰ درجه نيز کاملاً مى‌بندد. همچنین از نشانه‌های روغن‌زیتون مرغوب این است که چنانچه برای مدتی (حدود ۳ یا ۴ هفته) درجایی ثابت بماند و تکان داده نشود؛ موادی گَردمانند در انتهای بطری ته‌نشین می‌شود. بر این اساس، معمولاً روغن زيتون را یک‌بار تصفیه می‌کنند تا دیگر کدر نشده و مشتری‌پسندتر شود (البته بو و طعم آن چندان تغییر نمی‌کند و تشخیص آن ازاین‌جهت برای مصرف‌کننده ممکن نیست) و یا برای کسب سود بیشتر، روغن‏هاى کم‌ارزش به آن اضافه مى‌كنند.

برخی از فروشندگان ادعا می‌کنند که روغن زیتون مرغوب باید گلو را بسوزاند که به‌هیچ‌وجه پایه علمی ندارد، بلکه زیتون نیز مانند بسیاری از میوه‌های دیگر (همچون انگور، سیب و...) دارای گونه‌های مختلفی بوده و با توجه به این نکته، طعم و بوی روغن زیتون حاصل از آن دارای ویژگی‌های خاص خود است.

با استفاده از گزینه «خصوصیات» (در بالای همین مطلب) می‌توانید اطلاعات بیشتری را در مورد روغن زیتون فرابکر مشاهده نمایید.

روغن زیتون،روغن زیتون برای مو،روغن زیتون برای پوست،روغن زیتون برای صورت،روغن زیتون برای جوش صورت،روغن زیتون اصل،روغن زیتون برای پوست صورت،روغن زیتون برای یبوست،روغن زیتون اصل در یخچال،مرغوب،فرابکر،بکر،تصفیه نشده،تصفیه شده،یعنی چه،سنتی،روغن زیتون خانگی