عرق رازیانه

«رازيانه» گياهى است علفى يكساله و دوساله كه ارتفاع آن تا یک و نیم متر می‌رسد. ساقه گیاه رازیانه داراى شيارهاى طولى موازى است. برگهاى آن با بريدگى عميق به طورى است كه برگ تبديل به نخها مى‌شود. دمبرگها در نزديك ساقه حالت غلاف پيدا مى‌كند. گلهاى رازیانه زرد و بدون طبق به صورت چتر گروهى در انتهاى شاخه گل‌دهنده ظاهر مى‌شود. ميوه آن كوچك به طول ۶ تا ۱۲ ميلى‌متر و عرض ۲ تا ۳ ميلى‌متر كه طرفين آن ضخيم است. بوته رازيانه ظاهرا از دور شبيه بوته شوید است ولى عطر گياه و ارتفاع بيشتر و ريشه ضخيم‌تر، آن را از شوید كاملا متمايز مى‌سازد.

تكثير رازيانه از طريق كاشت بذر آن در بهار انجام مى‌گيرد. ممكن است ابتدا بذر را در خزانه بكارند و پس از اينكه گياه چندبرگه شد به زمين اصلى منتقل نمايند. گاهى نيز مستقيما در زمين اصلى مى‌كارند. رازیانه، زمين آفتابگير و با زهكشی خوب را دوست دارد و به آبيارى زياد در فصل گرما احتياج دارد.

برگ رازيانه را پس از رشد كامل گياه و بى‌درنگ قبل از آغاز ظهور گلها و يا در شروع باز شدن اولين گل برداشت مى‌كنند، يعنى در حدود ماه خرداد. تخم رازيانه را كه مهمترين قسمت دارويى آن است، وقتى كه ميوه‌ها زردرنگ شد مى‌چينند و براى اين كار سرشاخه‌هاى ميوه‌دار را ظرف ۳ تا ۴ هفته بتدريج كه مى‌رسند مى‌چينند و تخم آن را مى‌گيرند. ريشه رازيانه را كه ضخيم و مخروطى‌شكل به رنگ سفيد و معطر است، پس از خارج كردن از زمين خوب شسته تميز كرده قطعه‌قطعه نموده و خشك مى‌كنند.

رازيانه در اروپا و آسيا بخصوص در مناطق با آب و هواى مديترانه‌اى انتشار دارد. در ايران در مناطق شمالى ايران در دامنه‌هاى البرز در ارتفاعات ۷۵۰ مترى و در شمال هرزويل در مسير رودخانه به‏طور خودرو ديده مى‌شود.

عرق رازیانه «خانگی» به روش سنتی و در دیگهای مسی و با استفاده از تخم رازیانه (بذر) مرغوب و آب چشمه تهیه می‌شود. 

با استفاده از گزینه «خصوصیات» (در بالای همین مطلب) می‌توانید اطلاعات بیشتری را در مورد عرق رازیانه مشاهده نمایید.